LOGBOEK MEGATOCHT

Het laatste nieuws!

Van Belt-Schutsloot naar Gouda

18 juni  -  10 juli

VEEL, HEEL VEEL WIND (tegenwind dus)

We houden echt wel van vrolijk wapperende vlaggetjes, maar als ze slap hangen is het nog veel leuker kanoën. Van die rechte vanen die ook nog in onze richting wezen betekenden: tegenwind en dat is soms hard ploeteren, vooral op de Randmeren.

Bij De Dolfijnen in Harderwijk

Omdat het 's morgens vroeg meestal niet waaide gingen we vaak vroeg weg. Soms lagen we zelfs voor 7 uur al op het water.
Maar de wind zorgde ook voor spectaculaire vergezichten; Op de Randmeren zagen we grote wolkenpartijen langs de hemel jagen. Vooral die donkerzwarte leken zich aan elkaar vast te zuigen. We hoopten dat ze zich ergens in de verte verenigden, maar nee: steeds beven onze hoofden en dan deden ze eensgezind de sluizen open om ons te laten "profiteren" van hun regen. Alsof er een bak water over ons werd uitgestort!
Wijs geworden in Velp kampeerden we overal legaal. Bij een boer die met een wijds gebaar zei: "Kies maar een plekje", doelend op zijn enorme weiland, of op een camping: "u mag DAAR staan"..En natuurlijk bij jachthavens en kanoclubs. Aan de kanoclub van Harderwijk (de grootste van Nederland) houden wij warme herinneringen over! Wat een gezelligheid! En in de jachthaven van Naarden ontmoetten we Roel, waarmee we nog een dag gezeild hebben op zijn scherp jacht.Helemaal naar het Paard van Marken. Heel tegenstrijdig natuurlijk want we waren die dag wel blij met die wapperende vlaggen!

Even de kano ophalen

We raakten ook nog een keer de kano kwijt! Het gebeurde in de Hoge Vaart tussen Harderwijk en Almere Haven. Op het nieuwe land dus. Hij lag met één touw over een paaltje vast. Door de golven van een passerende boot schoot de lijn van het [aaltje af en dreef weg. We hadden niets in de gaten want wij zaten op de kant koffie te drinken. Raar gezicht hoor: de kano weg. Ik vroeg aan een visser die tien meter verderop zat: "Heeft u misschien een kano zonder ons voorbij zien drijven?" Hij keek me niet-begrijpend aan. We vonden de boot terug tussen het riet, maar omdat de rietkragen zo dik waren konden we er niet bij en moest Paul zwemmend de kano ophalen. Ik stond erbij en keek ernaar want ik kan nog steeds niet zwemmen
Het laatste gedeelte van onze tocht was prachtig, vooral de Vecht, door Utrecht en later de Hollandsche IJssel. Wat is Nederland toch mooi! We genoten! De laatste week brachten we door in Oudewater. Rustig genieten van het niets doen.

Door Utrecht (Oude Gracht)

Tja en toen brak de laatste dag aan: 10 juli 2004.
Voor de laatste keer de tent inpakken. Voor de laatste keer de kano laden en voor de laatste keer instappen en verder peddelen.
Omdat we precies om twee uur in Gouda wilden zijn konden we de tijd om te varen goed indelen. En weer van die vrolijke vlaggen en ijverige windmolens! En toen kwam langzaam aan Gouda in zicht...
Het is nauwelijks te beschrijven wat er door ons heen ging:vreugde om iedereen weer te zien, een brok in de keel, tranen, lachen en het gevoel: helaas het is voorbij! Wat heeft dit jaar lang geduurd en wat is het voorbij gevlogen!

En wat een ontvangst!

Onze kinderen hadden voor alle welkomheters vlaggetjes en buttons gemaakt. Aan de sluisdeur hing een spandoek met daarop: WELKOM THUIS! BIERTJE? Shantykoor West Zuidwest stond weer te zingen en op de kade juichten onze vrienden, familie en kinderen!
Het IJsselhuis was opengesteld zodat we met iedereen konden praten en wat drinken.
Het was in een woord geweldig!

We kunnen terug zien op een schitterend jaar, het was zorgeloos genieten van iedere dag met elkaar, vooral met elkaar!
We willen iedereen bedanken die met ons meegeleefd heeft en speciaal onze spondors: BEDANKT! Jullie hebben ons een heel spannend jaar bezorgd. We zullen proberen de draad van het "normale" leven weer op te pakken al zal dat wel moeilijk worden!

Liefs Paul & Marianne.

P.S. Excuses voor het feit dat de laatste vier verslagen zo laat zijn, want er waren computerproblemen en...
ja hoor weer thuis...
Paul belandde met een gebroken vinger in het ziekenhuis, her en der rezen problemen op, maar die zijn weer opgelost en het werd prachtig weer en zelfs de vlaggetjes wapperden niet.

We hebben één motto overgehouden van onze reis, buiten al de mooie herinneringen:
GEEN OPLOSSING? DAN IS ER OOK GEEN PROBLEEM!

Dit domein is verstrekt door Cool Computer Networks B.V.   [ Omhoog ]